Bir Kullanım Durumu İçeriği

BJR "UML Distilled" kitabında açıklandığı gibi,

• Her kullanım durumu aslında sistemin belli amacı başaracak şekilde kullanım şeklinin bir senaryosudur. Alternatif durumlarda senaryonun farklı gelişecek adımları da kullanım durumunun "uzantıları"dır (extensions).

• Kullanım durumunun asıl içeriği olan senaryonun son amacını gerçekleştirmeye çalışan aktör "asıl aktör" ya da "baş aktör"dür (primary actor). Baş aktör senaryodaki ilk adımı atan, senaryoyu başlatan aktör olmayabilir.

• Senaryo amacı gerçekleştirilirken iletişim kurulan diğer aktörler "yan aktör"lerdir. Bunların genelde dış sistemler olduklarını belirtmiştik.

• Kullanım durumunun açılımı senaryonun adımlarıdır. Her bir senaryo adımında hangi aktörün amacın hangi aşamasını gerçekleştirdiği açıkça belirtilir. Amacın o aşamasının ne yolla gerçekleştirildiği konusunda ayrıntıya girilmez; önemli olan gerçekleştirilecek aşamadır. Bu aşamanın mekanik mi, elektronik mi, veritabanı yoluyla mı, ne şekilde gerçekleştirileceği konusu bir uyarlama (implementation) sorunudur.

Örneğin, aşağıdaki senaryo örneğinin bir bina içindeki veya çevrimiçi bir alışveriş ortamına uyarlanabilecektir:

1. Müşteri katalogdan ürünler seçer.
2. Müşteri kasaya geçer.
3. Müşteri adres belirtir ve kargo tercihlerini yapar.
4. Sistem kargo ücretleri dahil tutar bilgilerini sunar.
5. Müşteri kredi kartı bilgilerini girer.
6. Sistem satın almayı onaylar.
7. Sistem satışı doğrular.
8. Sistem müşteriyi bilgilendirir.

Örnek uzantı durumları:

3a (Müşteri kayıtlı):

 .1 Sistem kayıtlı adres ve ödeme tercih bilgilerini sunar.

 .2 Müşteri kayıtlı tercihlerini doğrular veya değişik tercihler yapar. Senaryo 6. adımdan devam eder.

6a (Ödeme onaylanmadı):

  .1 Müşteri kredi kartı bilgilerini düzeltir veya iptal eder.